تبیین استراتژی مناسب ماندگاری جمعیت در سکونتگاه‌های روستایی مطالعة موردی: شهرستان هشترود

موضوع مهاجرت‌های روستایی- شهری همواره مورد توجه اندیشمندان علوم مختلف بوده است. مهاجرت در کشورهای درحال‌توسعه باعث بدترشدن اوضاع در مبدأ از یک‌سو و ایجاد مشکلات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در مقصد به‌دلیل نبود امکانات اضافی متناسب با میزان مهاجرت می‌شود. ازاین‌رو طی دهه‌های گذشته تلاش‌های بسیاری در جهت شناخت این پیامدها و جست‌وجوی راهکارهایی برای کاهش این معضل صورت گرفته که متأسفانه به‌دلیل فقدان دیدگاه راهبردی و یکپارچه چندان با موفقیت همراه نبوده است. در دیدگاه راهبردی با تأکید بر توسعة پایدار، یکی از راه‌های ماندگاری جمعیت در روستاها پایدارسازی کیفیت زندگی روستاییان شامل دستیابی به برابری و حفظ تنوع فرهنگی، افزایش حس جمعی و شهروندی، دستیابی به کیفیت زندگی و بهترکردن آن و هر نوع تغییر در فعالیت‌های اقتصادی که موجب ارتقا و بهکرد کیفیت زندگی شود معرفی شده است. در این مقاله با استفاده از ابزار تحلیلی مبتنی بر تکنیک  SWOT نقاط قوت و ضعف داخلی و فرصت‌ها و تهدیدهای خارج از عرصة سکونتگاه‌های روستایی دهستان سلوک بخش مرکزی شهرستان هشترود با دید یکپارچه تبیین شده و اقدامات راهبردی برای حل مسائل مربوط به ماندگاری جمعیت در روستاها (مهاجرت) در روستاهای مطالعه‌شده ارائه گردیده است. یافته‌ها نشان می‌دهند که ازطریق توسعة کارآفرینی و نیز رویکرد مشارکتی به برنامه‌های توسعة روستایی می‌توان ضمن تقویت روحیه و بالابردن انگیزه، زمینه‌های امیدواری را در روستاها تقویت کرد و از این طریق انگیزة ماندگاری در روستاها را قوت بخشید.